UPPELDI 2. TBL. 11. ÁRG. vor 1998, bls. 28

“Kvetsjaðu” þig frá vandanum

Listin að “kvetsja” er ekki upprunnin hjá Gyðingum en það er orðið hins vegar, það er jiddískt og merkir að kvarta en er ívið hlutlausari merkingar, þ.e. ekki jafn neikvætt. “Kvetching” eða “kvart og kvein” er ekki vel séð og yfirleitt er talað frekar niðrandi um þá sem kvarta og kveina út af öllum sköpuðum hlutum.

En hvað á þá að taka til bragðs þegar maður er óánægður með daginn af því að það var allt of mikið að gera, barnið er óþekkt, samstarfsaðili ósanngjarn, bíllinn bilar, nýi liturinn í hárinu er allt of rauður og maður fer yfir á heftinu? Er eitthvað athugavert við að kvetjsa svolítið?

Vandamálið er að finna einhvern sem maður getur kvetsjað við án þess að viðkomandi verði fúll á móti. Bandarísk móðir leysti þetta á eftirfarandi hátt: Einu sinni í viku hittir hún vinkonu sína (sem á barn á sama aldri) í hádeginu og þær kvetsja hvor við aðra, fyrst önnur, svo hin. Eftir hádegisverðinn og tilheyrandi kvetsj líður þeim báðum snöggtum betur og ganga brosandi til móts við daglega amstrið, vitandi að þær fá útrás fyrir smápirringinn sem safnast upp í vikunni á næsta kvetsjfundi.

Kvetsjið slær á álagið og áhyggjurnar af barnauppeldi, reikningum, samskiptum við makann og hverju öðru sem hefur truflað vellíðan undanfarna daga. Með því að finna sér kvetsjfélaga venur maður sig líka á að tala opnar og meira um sína líðan, sem er nauðsynlegur liður í geðheilbrigði en verður oft útundan í dagsins önn. Lifi kvetsjið!

Kristín Elfa Guðnadóttir